Protesta e bletarëve në Athinë: sektori është në rrezik zhdukjeje për shkak të rregullimit të kostove të prodhimit

Bletarët nga e gjithë Greqia u dyndën drejt Athinës të enjten për të protestuar, duke kërkuar zgjidhje për problemet serioze me të cilat përballet sektori i tyre. Midis tyre janë konkurrenca e pandershme nga mjalti i importuar i etiketuar si “grek”, ndalimi i vizitës në pyje apo tymosja e koshereve në periudha të caktuara dhe kostot e larta të prodhimit.

Të veshur me veshje për protesta dhe duke mbajtur duhanpirës, ​​disa në kamionë dhe të tjerë në këmbë, bletarët mbërritën pak pas orës 9 të mëngjesit në sheshin Sintagma, përballë parlamentit grek në qendër të Athinës. Ata kërkojnë nga qeveria zgjidhjen e kërkesave të tyre pasi bletaria është në rrezik zhdukjeje, ankohen sidomos pas ligjit të ri të miratuar verën e kaluar.

Për sot janë planifikuar takime me Ministrinë e Zhvillimit Rural dhe Ministrinë e Transporteve për të përvijuar kërkesat. Në veçanti, bletarët kërkojnë masa administrative për gjurmimin e mjaltit të importuar, përjashtimin nga taksat për karburantin, heqjen e rregulloreve kufizuese të zjarrit, heqjen e kufizimeve lokale në pylltari, subvencione për pllenim, përfshirje të plotë në CAP dhe peizazh, reformë në sigurimin bujqësor. Organizata ELGA, kompensim të plotë për bletët e humbura, duke lejuar kamionët e bletëve të lëvizin në anë të rrugëve.

“Kërkesat tona janë që të na lejojnë të punojmë në pyje, të ndalojmë këto rregulla që ndalojnë pirjen e duhanit pas orës 11. Kjo është shumë e padrejtë. Ne nuk mund të punojmë pa një dhomë duhani,” tha Georgiadis, nënkryetar i Shoqatës së Bletarëve të Selanikut.

Giorgos Sentementes, president i Shoqatës së Bletarëve Profesionistë të Mesinisë, Lakonisë dhe Arkadisë, i tha transmetuesit shtetëror ERT se prodhuesit duan që qeveria t’i japë fund konkurrencës së pandershme të shkaktuar nga shitja e mjaltit të importuar si mjaltë “grek” me çmime jashtëzakonisht të ulëta.

Më herët të enjten, tensionet mes protestuesve dhe policisë u krijuan kur kjo e fundit bllokoi rreth 30 kamionë të kolegëve të tyre në rrugën e Kavallës, pavarësisht se u ishte dhënë leja nga ministria.

Bletaria në Greqi

Me cilësi superiore, veti të veçanta dhe shije të pasur si aleate, mjalti grek me famë botërore përpiqet të zërë vendin që i takon. Ajo zë një vend të veçantë në dietën mesdhetare dhe ka fituar njohje ndërkombëtare për shkak të karakteristikave të veçanta cilësore, të cilat janë lehtësuar nga zhvillimi i kushteve të bletarisë dhe flora e pasur dhe cilësore e bletëve të Greqisë.

Megjithatë, një faktor i rëndësishëm që pengon rritjen e eksporteve greke është çmimi i lartë i tyre, për shkak të kostove të larta të prodhimit. Që mjalti grek të bëhet më i popullarizuar dhe të zërë vendin e merituar në tregun ndërkombëtar, janë të nevojshme prerje të thella dhe lëvizje korrigjuese, të shoqëruara me zgjerimin e prodhimit, krijimin e një PDO greke, shfaqjen e emrit të origjinës.

Bletaria në numër

Sipas Ministrisë së Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor, Greqia ka 10.8% të koshereve. BEme 73% të tyre në pronësi të bletarëve profesionistë (duke mbajtur të paktën 150 koshere).

Në të njëjtën kohë, sipas Eurostat, prodhimi grek i mjaltit është 1% e botës dhe 7.4% e atij evropian (vendi i katërt) me 16 mijë tonë. Bletaria në BE është vazhdimisht në rritje, si në numrin total të bletarëve dhe bletërritësve profesionistë ashtu edhe në numrin total të koshereve, pasi konsiderohet fitimprurëse.

Megjithatë, sipas regjistrimit të fundit të Entit Statistikor HelenELSTAT) me të dhënat për vitin 2020, numri i fermave të bletarisë po zvogëlohet, ndërsa numri i koshereve po rritet lehtë. Konkretisht, në vitin 2009 numri i fermave të bletarisë ishte 10.551, dhe në vitin 2020 8.704, me një rënie prej 17.5%, ndërsa numri përkatës i koshereve ishte 944.014 në vitin 2009, dhe në vitin 2020 952.963, një rritje prej 0%.

Eksporti në 2021

Megjithatë, Greqia ka qenë një vend me mbizotërim bletari që nga kohërat e lashta, ku Kavala, Halkidiki, Evia, Peloponezi, Kreta dhe ishujt e Egjeut konsiderohen si zonat kryesore të bletarisë.

Në Greqi, 90% e mjaltit mblidhet nga ekosistemet e egra dhe jo nga monokulturat (siç është rasti me mjaltin e vendeve të tjera), dhe praktikisht nuk ka kultura bimore të modifikuara gjenetikisht në vend.

2/3 e mjaltit të prodhuar në Greqi është mjalti i pemës (pisha – 55-60%, bredhi – 5-10%) dhe 1/3 është mjaltë lulesh (trumë – 10%, portokalli – 10%). Sipas të dhënave të fundit në dispozicion, më shumë se 6.3 milionë mjaltë u eksportuan nga Greqia në tregjet ndërkombëtare në vitin 2021, me një vlerë prej 25.8 milionë euro dhe një çmim mesatar prej 4.07 euro për kilogram, sipas Eurostat.

Kampione në importin e mjaltit grek është Italia: shteti fqinj ka importuar 1,441,659 kg mjaltë greke me vlerë gjithsej 3,796,335 euro, më pas vjen Gjermania me 1,305,679 kg mjaltë me vlerë 5,734,964 euro dhe Franca me 420,214 kg mjaltë me vlerë 2,528 euro.

Importo…

Evropa është afërsisht 60% e vetë-mjaftueshme me mjaltë. Sipas FAO, prodhimi evropian u ul me 16% midis 2015 dhe 2020 (nga 257,000 në 218,000 ton), ndërsa numri i koshereve u rrit me 16% (nga 17,189,000 në 20,046,000 në vitet 2016-2020).

Në veçanti, BE prodhon një total prej rreth 250,000 ton mjaltë çdo vit, ndërsa sasia përkatëse e shitur brenda BE-së është rreth 450,000 ton. Kjo do të thotë se të gjitha vendet e BE-së i sigurojnë vetes mjaltë më pak se 60%. 200,000 ton mjaltë që mungojnë importohen çdo vit nga vendet jo anëtare të BE-së.

Në vitin 2021, sipas të dhënave të Eurostat, tregu evropian importoi më shumë mjaltë se vendet jashtë BE-së, Ukraina dhe Kina. Krahasuar me vitin 2016, importet e mjaltit nga vendet jashtë BE-së u rritën me 7%, ndërsa eksportet e mjaltit të BE-së në vendet jashtë BE-së u ulën me 10%.

Falsifikimi
Sipas Komisionit Evropian, mjalti është produkti i gjashtë ushqimor që është i ndjeshëm ndaj falsifikimit ose mashtrimit. Falsifikimi i mjaltit është mashtrim ekonomik dhe mashtrues i konsumatorit, pasi produkti i shtrembëruar nuk ka vetitë e dobishme të mjaltit të vërtetë. Metodat më të zakonshme janë të tregosh në mënyrë të rreme origjinën botanike (p.sh., ta quash trumzën lule) ose origjinën gjeografike (etiketimi i mjaltit të importuar si grek), dhe mashtrimi më i zakonshëm është shtimi i sheqernave ekzogjene (p.sh. izoglukoza).

Source link