Si po e rëndojnë krizën demografike problemet e strehimit

Ndryshimet demografike në të gjitha vendet janë një nga parametrat që ndikojnë ndër të tjera në kushtet e jetesës së brezave të rinj. Nga ana tjetër, ato mund të ndikojnë si në moshën në të cilën krijohet një familje, ashtu edhe në numrin e fëmijëve.

Në vendin tonë, sipas Institutit të Kërkimeve Demografike, ku vitet e fundit personat e moshës 25-45 vjeç janë përballur me vështirësi në rritje për strehimin, mund të supozohet se prirjet demografike janë në një farë mase përgjegjëse për këto vështirësi.

Kjo mund të ndodhë nëse do të kishte një rritje të mprehtë të numrit të njerëzve të moshës 25-45 vjeç për një periudhë shumë të shkurtër kohore, duke çuar në një “shpërthim” të kërkesës. Në Greqi, megjithatë, kemi pasur të kundërtën, pra një ulje të ndjeshme të këtij grupi me 850 mijë persona në periudhën 2009-2024 (-25%).

Kështu thuhet në buletinin më të fundit dixhital nga Instituti për Studime Demografike dhe Kërkimore (IDEM) mbi këtë temë. “Ndryshimet demografike dhe kriza e banesave në Greqi”.

Autori i shkrimit, profesor Vyronas Kotsamanis, drejtues i IDEM-it, pasi ka përmbledhur ndryshimet e rëndësishme që kanë ndodhur që nga viti 2010, ndikimin e tyre tek brezi i ri dhe si po përshtaten këto breza me rritjen e çmimeve të banesave, vlerëson se “Diferenca në rritje e shpejtë midis çmimeve të blerjes ose marrjes me qira të një shtëpie të parë dhe të ardhurave të shumicës së të rinjve që nuk jetojnë në shtëpinë e tyre ose me qira, po ndikon jo vetëm në krijimin e një familjeje, por edhe në numrin e fëmijë ky brez do të ketë në tërësi“.

Në veçanti, autori i këtij shkrimi përmend se “në periudhën pas vitit 2010 kemi pasur kriza të njëpasnjëshme që kanë pasur ndikime të shumëfishta tek brezi i ri, ndërsa kreditimi për banesa (d.m.th. numri i kredive për banesa llogaritet në vetëm 13 mijë në vitin 2023. ) dhe investimet në banesa ranë ndjeshëm.

Në veçanti, vitet e fundit, vëren ai, ne kemi parë jo vetëm kërkesë në rritje për banesa nga të huajt, por edhe për qira afatshkurtrae cila është e lidhur me plakja e stokut të banesave dhe oferta e kufizuar e banesave të reja.

E cila, siç thekson drejtori i Institutit për Kërkime Demografike, ka sjellë edhe uljen e shkallës së pronësisë në nivel kombëtar me 4.5 pikë sipas Eurostat (nga 74.0 në 2014 në 69.6 në 2023).

Megjithatë, kohët e fundit situata ka sjellë një rritje të shpejtë si të çmimeve të blerjes së banesave (të reja ose jo) ashtu edhe të qirave. Dhe mospërputhja në rritje midis kostos së qirasë dhe të ardhurave të atyre të rinjve që nuk jetojnë në shtëpinë e tyre ose në banesat e dhuruara nga brezat e mëparshëm ka çuar në shfaqja e krizës aktuale të strehimit.

Ata të rinj që nuk emigruan dhe mbetën në vendin tonë, vëren z.Kotsamanis, i janë përshtatur pjesërisht kësaj situate të re.

Kjo rezultoi që ata që ishin në gjendje të jetonin me prindërit e tyre ta bënin këtë. Si rezultat, përqindja e të rinjve të moshës 18–34 vjeç që jetojnë në shtëpinë e prindërve të tyre është rritur me shpejtësi (me 12 pikë përqindje midis 2010 dhe 2022).

Kështu sot në Greqi një nga përqindjet më të larta të të rinjve që jetojnë me prindër në vendet e BE-së (pothuajse 72% krahasuar me 50% mesatarisht BE) dhe, në të njëjtën kohë, mosha më e lartë e largimit nga shtëpia prindërore (>30.5 vjeç).

Pjesa tjetër e brezit të ri, sipas ekspertit, që nuk e kishte një mundësi të tillë, u përshtat duke marrë me qira banesa, të cilat tashmë thithin një pjesë të konsiderueshme dhe në rritje të të ardhurave të tyre.. Megjithatë, në të dyja rastet, nëse marrim parasysh parametra të tjerë negativë, do të ketë një efekt kumulativ jo vetëm në drejtim të “shtyrjes” së krijimit të familjes, por edhe në numrin e fëmijëve.

Për të përballuar krizën e strehimit, e cila tashmë po kthehet në një “mega-problem” kryesisht për çiftet e reja, drejtori i IDEM-it propozon zbatimin e një programi të zgjeruar. sigurimi i banesave sociale dhe të krijojë një organ për të zbatuar ndërhyrjet e synuara për banesat publike.

Z. Kotsamanis vuri në dukje gjithashtu se për të zgjidhur problemin e banesave në vitet e fundit, përveç subvencionimit të qirasë për familjet me të ardhura shumë të ulëta, qeveria ka marrë edhe masa të tjera pozitive, si “Το σπίτι μου”, “Στέγαση και Εργασία”. ” programet , “Κάλυψη”,dhe “Ανακαινίζω- Ενοικιάζω”.

Megjithatë, tha ai, këto programe kanë buxhete dhe numër shumë të kufizuar të përfituesve. Prandaj, duke pasur parasysh situatën aktuale të rëndë, nuk zgjidh problemin akut të strehimit të të rinjve.

Z. Kotsamanis beson se ajo që tani është e nevojshme është krijimi dhe zbatimi i një ekstensive programe banesash me qira me kosto të ulët të ngjashme me ato që kanë ekzistuar prej dekadash në shumë vende evropiane.

Strehimi social duhet të jetë ndër prioritetet e qeverisë, autoriteteve lokale dhe organizatave sociale. Zbatimi i shpejtë i një programi të tillë, vëren ai, më në fund do të “zbusë ndikimin negativ të krizës së strehimit në demografinë”.

Source link