OKB: 165 milionë njerëz u zhytën në varfëri në tre vitet e krizës

Pandemia e COVID-19, kriza e kostos së jetesës dhe lufta në Ukrainë kanë shtyrë 165 milionë njerëz nën kufirin e varfërisë që nga viti 2020, thanë Kombet e Bashkuara, duke bërë thirrje për një “pauzë” në shlyerjen e borxhit nga vendet në zhvillim për të ndryshuar trendin.

Për shkak të ndikimit kumulativ të goditjeve ekonomike, 75 milionë njerëz kanë rënë në varfëri ekstreme (të ardhura nën 2,15 dollarë, sipas llogaritjeve të UNDP). të varfërit do të vuajnë më shumëdhe të ardhurat e tyre në vitin 2023 parashikohet të mbeten nën nivelet e para-pandemisë,” thotë raporti i UNDP-së i titulluar “Kostot njerëzore të mosveprimit: Varfëria, Mbrojtja Sociale dhe Shërbimi i Borxhit 2020-2023” (“Το ανθρώπινο κόστος της αδράνειας: Φτώχεια, Mbrojtja sociale dhe shërbimi i tij, 2020-2023″).

“Vendet që kanë qenë në gjendje të investojnë në rrjetet e sigurisë sociale gjatë tre viteve të fundit kanë parandaluar një numër të konsiderueshëm njerëzish të rrëshqasin në varfëri,” tha shefi i UNDP-së, Achim Steiner.

“Në vendet me borxhe të larta, ekziston një korrelacion midis niveleve të larta të borxhit, shpenzimeve të pamjaftueshme sociale dhe niveleve alarmante të larta të varfërisë”, thonë ekspertët. Programi i Kombeve të Bashkuara për Zhvillim rekomandon një “pauzë” në shlyerjen e borxhit publik në vendet që janë të detyruara të zgjedhin midis shërbimit të borxheve apo ndihmës së popullatës së tyre. Raporti vlerëson se nxjerrja nga varfëria e këtyre 165 milionë “të varfërve të rinj” do të kushtojë rreth 14 miliardë dollarë, me fjalë të tjera, 0.009% e PBB-së globale në vitin 2022, ose pak më pak se 4% e shumës që vendet në zhvillim shpenzojnë për shërbimin e borxheve të tyre. Nëse shtoni humbja e të ardhurave për njerëzit që ishin tashmë nën kufirin e varfërisë edhe para goditjeve të funditkostoja e shpenzimeve të ndihmës do të arrinte në 107 miliardë lekë (0.065% e PBB-së globale, rreth një e katërta e shumës së shpenzuar për shërbimin e borxhit).

Që nga viti 2020, vendet më të varfra në botë janë mbi borxhe për të përballuar pandeminë, faturat më të larta të ushqimit dhe karburantit për shkak të luftës në Ukrainë, inflacionit më të shpejtë në katër dekada dhe normave më të larta të interesit.

Rreth 3.3 miliardë njerëz jetojnë në vende që shpenzojnë më shumë për pagesën e interesit për bankat ose kreditorët zyrtarë sesa për arsimimin ose kujdesin për qytetarët e tyre. “Kjo do të thotë se qeveria nuk mund të paguajë më mësuesit e saj, nuk mund të punësojë më mjekë dhe infermierë në spitale, nuk mund të sigurojë më ilaçe për qendrat shëndetësore rurale,” tha UNDP.

E gjithë kjo përkthehet në më pak kujdes mjekësor, arsim, garanci sociale që mund të ofrojnë lehtësim të përkohshëm për njerëzit që “pa fajin e tyre e gjejnë veten në një situatë ku nuk mund të ushqejnë më familjet e tyre”.

Nga ana tjetër, varfëria dhe pamundësia e shtetit për të ndihmuar, për të qenë ofrues shërbimi, fillojnë të polarizohen (akordojnë shoqërinë në kushtet e konfrontimit klasor). “Polarizimi politik, radikalizimi, humbja e stabilitetit politik, mungesat (problemet) me importin e karburanteve, mungesa e ilaçeve apo edhe e ushqimeve bazë e vendosin shoqërinë “në prag”, përmbledhin ekspertët në raport.

Source link