Rojet kufitare turke penguan anëtarët e FETÖ të arratiseshin në Greqi

Forcat kufitare turke arrestuan një grup prej gjashtë personash që po përpiqeshin të kalonin kufirin për në Greqi. Dy prej tyre rezultuan se ishin anëtarë të organizatës terroriste FETÖ.

“Njësitet tona kufitare ndaluan gjashtë persona të cilët tentuan të kalonin ilegalisht nga vendi ynë në Greqi. Si rezultat i hetimeve u konstatua se dy nga personat e kapur janë anëtarë të organizatës terroriste FETÖ”, njoftoi Ministria e Mbrojtjes e Turqisë.

Për faktin se përfaqësuesit e kësaj organizate terroriste vazhdojnë të gjejnë azil në vendet perëndimorenë Ankara ka shqetësim objektiv për mungesën e ndonjë veprimi konkret për ekstradimin e këtyre individëve dhe vënien e tyre para drejtësisë për pjesëmarrjen e tyre në grushtin e dështuar të shtetit.

Vera 2016 në Greqi mundën të arratiseshin 8 oficerë turq të cilët Ankaraja i quan pjesëmarrës në tentativën për grusht shteti ushtarak. Greqia refuzoi t’i ekstradonte këta individë në Turqi. Bëhet e ditur se ata kanë qenë të arrestuar për një kohë të gjatë, më pas janë dërguar në një speciale objekte të mbrojtura nën mbrojtjen e shërbimeve speciale. Supozohet se për momentin të gjithë janë larguar nga territori grek.

Referencë historike

Natën e 15-16 korrikut 2016, në Turqi ndodhi një tentativë për grusht shteti ushtarak. Njerëz të armatosur, tanke u shfaqën në rrugët e Stambollit dhe Ankarasë dhe avionët ushtarakë fluturuan në qiell. Ky nuk ishte grusht shteti i parë në historinë e vendit, por ishte më i përgjakshmi. Më shumë se 250 njerëz vdiqën, shumë personel ushtarak u linçuan. Autoritetet më vonë fajësuan për kryengritje shkrimtarin Fethullah Gylen dhe ndjekësit e tij.

Presidenti Erdogan ishte me pushime në Marmaris në kohën e grushtit të shtetit. Atë natë ai arriti të shmangë kapjen dhe të mbërrijë në Stamboll kur armiqësitë tashmë ishin ulur. Më vonë u bë e ditur se tashmë në orën 14:20 të 15 korrikut – domethënë gjashtë orë para fillimit të operacionit rebel – autoritetet turke dinin për detajet e tij nga dëshmia e një piloti ushtarak të arrestuar nga shërbimet speciale. Pyetja se pse nuk u parandalua grushti i shtetit mbetet e hapur.

Përveç faktit që Erdogan arriti të shmangte çdo dëm nga keqbërësit e tij, autoritetet arritën të mbanin nën kontroll pikat kryesore të transmetimit. Gjatë grushtit të shtetit, presidenti u bëri thirrje qytetarëve në televizion për të shtypur grushtin e shtetit. Njerëzit dolën në rrugë, duke bllokuar rrugën për tanket dhe duke rrezikuar jetën e tyre.

Pasuesit e Gylenit (FETÖ) pozicionohen si një lëvizje sociale, kulturore dhe arsimore. Me vetëpërkufizim, gylenistët janë një shoqatë civile për edukimin laik dhe fetar të fëmijëve. Lëvizja quhet “Hizmet”, që do të thotë “shërbim” dhe synon të rrisë një brez të ri të muslimanëve që do t’i shërbejnë shoqërisë. Në burime të ndryshme, lëvizja thekson angazhimin e saj ndaj pikëpamjeve pacifiste dhe orientimit kulturor dhe arsimor.

Autoritetet turke kanë një përkufizim të ndryshëm të kësaj organizate. Publikimi YeniSafak jep përkufizimin e mëposhtëm: “FETÖ” (përemër. “feto/-e”), duke u dalluar mes të gjitha grupeve të tjera terroriste moderne me metodat e veta organizative, në fund tentoi të merrte pushtetin në Republikën e Turqisë. Qëllimet e vërteta të organizatës FETÖ, e cila filloi aktivitetin e saj në vitet 1970 si komunitet fetar dhe nisi një tentativë të përgjakshme për grusht shteti natën e 15 korrikut 2016, na zbulohen në një analizë retrospektive.

Ontologjia “FETÖ”

Organizata terroriste Fetullah, e cila ekziston prej 40 vitesh dhe përdor metoda të ndryshme për të arritur qëllimet e saj egoiste, është përfshirë në dokumentacionin zyrtar si një “organizatë terroriste”. Pavarësisht se kjo organizatë, nga vitet 1980 deri në fund të vitit 2013, funksionoi si një “komunitet ligjor”, ajo ishte thelbësisht e ndryshme në aktivitetet e saj dhe ndoqi politika nga grupet dhe komunitetet e tjera, prandaj shumica e tyre qëndruan larg saj.

Që nga formimi i organizatës, lideri i së cilës Fethullah Gylen, ndryshe nga grupet e tjera, ishte në lidhje të ngushta me politikën, librat, fjalimet, udhëzimet, udhëzimet dhe udhëheqja e synimeve të forcave speciale Sohbet luajtën një rol efektiv në formimin e themeleve të udhëheqja e organizatës.“Bisedë”). Në këtë drejtim, organizata FETÖ në fakt është bërë mishërim i aktiviteteve dhe udhëheqjes së Fetullah Gylenit. Mendimet dhe synimet e F. Gylenit që ai vendosi u bënë themelore në hapat e organizatës si në Turqi ashtu edhe në arenën ndërkombëtare.

Që nga momenti i formimit të tij, kulti i udhëheqësit u promovua në mënyrë aktive në organizatë. Ky instalim e vendosi Gylenin në një pozicion ekskluziv, të padiskutueshëm, gjë që e lejoi atë të jepte udhëzime që ishin të mbyllura për diskutim. Kështu, aktivitetet e “bashkësisë fetare” u reduktuan në ekzistencën e liderit Gylen dhe besnikërinë absolute ndaj tij.

Miti i shpikur i “besnikërisë ndaj liderit” anuloi çdo dyshim për qëllimet dhe kornizën e vendosur nga Gylen. Me kalimin e kohës, pasi një masë e caktuar u mblodh rreth Gylenit, e udhëhequr nga idetë e tij, roli që i ishte caktuar liderit ndryshoi. Në këtë kontekst, Gyleni u bë kulti i “mesisë” në mesin e atyre që u betuan për besnikëri ndaj tij. Me fjalë të tjera, roli që mori Gylen dhe që e pranuan ata që e rrethuan, me kalimin e kohës e ngriti atë nga statusi i një “udhëheqësi fetar” në statusin e një “mesia”. Krahas idesë se Gyleni është një person i jashtëzakonshëm, lindi ideja se ai është i zgjedhuri dhe i prituri

Nga ana tjetër, falë udhëheqjes së Gylenit, organizata filloi të dallohej dhe të vendosej mbi komunitetet e tjera fetare. Filloi ta perceptonte veten si një “grup i veçantë”, pasi anëtarët e tij ndoqën, sipas bindjeve të tyre, personalitetin e shquar të liderit të tyre, Gylen. Në këtë drejtim, brenda organizatës, të qenët anëtar konsiderohej privilegj dhe pozitë e veçantë.

Që nga krijimi i tij, FETÖ, megjithëse është i ndryshëm nga grupet e tjera fetare në shumë aspekte, ka ndryshuar edhe nga komuniteti tipik në metodat që ndjek. Duke marrë pjesë në çështjet dhe veprimet formale ligjore, me kalimin e kohës organizata filloi t’i përdorte këto përpjekje për qëllimet e veta dhe, duke përvetësuar gjithnjë e më shumë mundësi të reja, forcoi pozicionin e saj.

Nga ky këndvështrim mund të vërehet se prapavija historike 40-vjeçare e organizatës ka aspekte të përbashkëta me punën misionare. Formacioni, i cili u përhap si në Turqi ashtu edhe në shumë vende të botës, u përpoq të rriste fuqinë e tij përmes strategjive të tij. Pasi kishte arritur lidhje të gjera në politikë, arsim, biznes dhe media në shumë vende, FETÖ u përpoq të transformohej në një organizatë të forcës në shkallë të gjerë.

Vëmendja më e madhe iu kushtua “fshehtësisë”. Anëtarët e organizatës realizuan planet për të arritur qëllimet e tyre në konfidencialitet të plotë. Paarritshmëria e jashtme, përdorimi i metodave të kriptimit, si dhe pseudonimet për shumicën e anëtarëve të grupit, nga fundi deri në krye, përzgjedhja e kandidatëve për detyra speciale duke marrë parasysh kriteret e “FETÖ” – e gjithë kjo e bëri grupin i jashtëzakonshëm për nga metodat e organizimit që nga fillimi i veprimtarisë së tij.

Në metodat e organizimit, FETÖ i ngjan masonerisë dhe në taktikat e saj, i ngjan strukturës formuese të Hassan Sabbah në Kalanë e Alamutit. Kreu i FETÖ Gülen, nga njëra anë, duke ndërtuar një bazë për veten e tij përmes shfrytëzimit të fesë dhe kryerjes së propagandës aktive, si Hassan Sabbah, nga ana tjetër, arriti të mbledhë një masë të madhe mbështetësish. Në një kohë, Hasan Sabbah, i cili organizoi një ekip vrasësish dhe kreu atentate ndaj personave të rëndësishëm të shtetit selxhuk me qëllim të kapjes së tij, u përpoq të siguronte që mbështetësit e tij të merrnin grada të rëndësishme në radhët e zyrtarëve të rëndësishëm qeveritarë. Kështu, pasi kishte mbledhur forca të rëndësishme për veten e tij, Sabbah përfundimisht arriti njohjen nga mbështetësit e tij si profet. Grupi Gylen i ngjan në mënyrat e tij të organizimit dhe futjes së njerëzve të tij në pushtet si me lëvizjen masonike ashtu edhe me lëvizjen e vrasësve të organizuar nga Hassan Sabbah…

Source link